Woensdagmiddag…… Ik moest met mijn zoon nog even terug naar school voor de uitslag van zijn Eindtest. “Zullen we op skeelers gaan?” hoorde ik mezelf opeens vragen. “Echt waar?!” vroeg hij blij. “Tuurlijk!” riep ik. En hoewel ik zelf verbaasd was over deze spontane ingeving, werd ik steeds enthousiaster. Terwijl ik mijn Rollerblades (de enige echte!) uit de jaren negentig uit de schuur opdiepte, kwam er een klein gemeen stemmetje in mijn hoofd naar boven. “Jij? Skeeleren? Je bent bijna 45! Je hebt al 15 jaar niet meer geschaatst!” En ik bedacht dat ik maar even wat beschermers er bij moest zoeken. Het stemmetje kende geen genade, en nu deed mijn hoofd ook nog mee. Op een groot projectiescherm zag ik plaatjes van mijzelf, wild zwaaiend met mijn armen en languit achterover vallend. Met lachende pubers om me heen die meewarig tegen elkaar zeiden “oh, oh, oh, die ouders willen zeker ook nog even hip doen!”. Het volgende plaatje liet zien hoe ik met een arm in het gips op mijn werk...
Ik ben Sanna, holistisch life-en healthcoach, moeder van 4 + 2 honden, pedagogisch werker en op ontdekkingsreis in de wereld van gezondheid en voeding sinds 1989. Ik worstel met ME/cvs sinds 1982 en dit gaat met ups en downs, varierend van matig en mild tot -op dit moment- ernstig (en dus bedgebonden). Deze blog ontstond in 2012, en hier deel ik recepten, inzichten, gedachten en ontdekkingen over voeding, gezondheid, kinderen, honden....kortom: het leven! website: heelgezondemama.nl