Doorgaan naar hoofdcontent

Stevia: het wonderproduct (?)


Toen ik stopte met suiker (25 jaar geleden) was stevia onbekend én verboden in Europa. Mijn natuurarts kon het mij geven “onder tafel”, maar gek genoeg was dit niet als zoetstof, maar als ondersteuning voor wanneer ik een lage bloedsuiker (hypo) had. Dan  deed ik wat druppeltjes op mijn tong en voelde me beter. Toen ik later meer leerde over dit product, begreep ik er niets van: stevia heeft een G.I. (Glycemische Index) van 0, dus het verhoogt de suikerspiegel niet. Waarom moest ik die druppeltjes dan nemen? Later hoorde ik dat er onderzoeken zijn die aanwijzingen gaven dat stevia bloedsuikerregulerend zou werken. Bij mij werkte dat inderdaad.
Stevia werd gezien als hét wonderproduct om het geraffineerde suikerprobleem en alle gevolgen ervan te kunnen verhelpen. Wat waren we blij toen een paar jaar geleden het groene licht dan éindelijk ging branden! Maar inmiddels heeft stevia voor velen een bittere bijsmaak gekregen…Terecht of onterecht?

Op de achtergrond van dit verhaal nog even iets verder in op het verhaal over die Glycemische Index. Ik heb je in Jip en Janneke taal uitgelegd dat dit iets zegt over de mate waarin je suikerspiegel stijgt. Ieder voedingsmiddel kunnen ze zo’n G.I. cijfer geven. Dat cijfer is bepaald door uit te gaan van het effect wat suiker (glucose) in ons lichaam heeft. Dat kreeg het cijfer 100. Alles wat invloed heeft op de suikerspiegel kunnen ze vergelijken met de snelheid van glucose, en dan wordt het dus een hoger of lager cijfer dan die 100.

Zoals je eerder hebt kunnen lezen is het streven te zoeken naar suikers die langzaam in ons bloed worden opgenomen. Hoe kom je daar achter? Zoek de G.I. van de suikervervanger die je neemt. Dit staat vaak op de verpakking, maar ook via internet kun je dit opzoeken. Er zijn hele lijsten van.
Dit is de volgende stap in jouw “stoppen met suiker” plan: we hebben de geraffineerde en verborgen suikers gevonden en verbannen, nu gaan we ook in de natuurlijke suikers kijken naar wat de “betere” en minder fijne vervangers zijn. Ik geef je hier de komende dagen wat achtergrond info, zodat je zelf kunt kiezen wat het beste bij je past. Vandaag dus het suikerzoete plantje “Stevia”.

Stevia is een plant met heel zoete blaadjes. Deze blaadjes zijn de basis voor het zoetmiddel waar we het vandaag over hebben. Wat Stevia zo bijzonder maakte en waarom wij “bewuste eters” met zijn allen zó halsreikend uitkeken naar de goedkeuring ervan, was dat het 1) een natuurlijk product was en 2) een Glycemische Index van 0 heeft. Daarnaast worden er verschillende gezondheidsbevorderende eigenschappen aan toegeschreven (reden 3).

In de jaren zeventig van de vorige eeuw werd stevia in Japan ontdekt als gezond zoetmiddel. Middelen als aspartaam werden daar verboden, en stevia werd gezien als een gezonder alternatief. 40% van de producten aldaar wordt gezoet met stevia. Wij hebben het pas sinds een jaar of vijf legaal in de winkel liggen.

Onderzoeken

“Van de meer dan 500 studies die er over stevia en stevioside zijn gemaakt, zijn er hooguit 4 geweest die negatief resultaat opleverden. En de negatieve studies konden dan nog volleditg door latere, correcter opgezette wetenschappelijke onderzoeken volledig weerlegd worden.” Dit citaat komt van Dr. Geert Verhelst, een arts die zich al jaren toelegt op het bestuderen van de effecten van geraffineerde suiker(s) en zoetstoffen.

Het is gek, dat we zo lang hebben gewacht op dit product, en nu het er is opeens veel mensen een afkeer lijken te vertonen tegen deze natuurlijke zoeter. Wat is er gebeurd? Even op een rijtje wat ik van mensen te horen krijg:

-                     Het is nog niet voldoende onderzocht
-                     Het is niet natuurlijk, gewoon weer een zoetstof
-                     Het is chemisch bewerkt
-                     Het smaakt bitter

De antwoorden:

Dat het niet voldoende is onderzocht is dus volkomen onterecht. Met meer dan veertig jaar ervaring en onderzoek (meer dan 500 studies!) is het zelfs beter onderzocht dan b.v. aspartaam (91 onafhankelijke onderzoeken, waarbij 86 negatieve bevindingen).

Stevia is volledig natuurlijk: het is het extract van de blaadjes van de stevia plant. Maar (en dit is een grote maar!!!!) omdat het een heel gewild product werd, is er een complete industrie op gesprongen. Met het gevolg dat er sneller, en goedkoper geproduceerd moest worden en combinaties werden gemaakt met minder gezonde zoetstoffen. Het échte, natuurlijke stevia-extract wordt aangegeven door de term “steviol glycosiden”. Helaas doen heel veel producenten een piepklein percentage van deze steviol glycosiden in hun product, en vullen het aan met maltodextrine of b.v. aspartaam. Toch staat er met grote letters “STEVIA” op hun etiket. Trap er niet in!!!

Een goed, zuiver stevia product bevat 96 tot 98 % steviol glycosiden en is aangevuld met uitsluitend inuline of erithritol (daarover later eens meer). 100% steviol glycosiden kan niet gebruikt worden in onze keuken: het is zó zoet dat het gewoon bitter smaakt. Niet lekker!

Zie je dus andere waardes op het etiket staan, dan is het niet OK. Laten staan! Overigens merk je het ook al vaak aan de prijs. Stevia is prijzig, dus het bestaat niet dat je een pot kunt kopen voor 2 euro… Sorry! Dat neemt niet weg dat ze de prijs soms ook kunnen opdrijven, terwijl het toch gewoon nepperij is. Lees dus áltijd het etiket!
check áltijd de ingredienten op de verpakking!
De prijs verraadt ook al heel veel:
zuivere stevia heeft een prijs!


Chemisch bewerkt?
De “goede” stevia wordt op een heel natuurlijke manier bewerkt. Ik ben zo vrij om hier een citaat te plaatsen van Monique van der Vloed, die er een heel duidelijke blog over heeft geschreven. (www.moniquevandervloed.nl/stevia-drie-categorieen ) Een site die ik van harte kan aanbevelen, overigens!!!
De processen die zijn vervaardigd zijn meest natuurlijk gebleven en zijn nodig om een suiker te verkrijgen die wel geschikt is voor consumptie. Velen vragen zich af waarom stevia suiker wit van kleur is. Bij de meest zuiverste vorm van bewerken worden de steviolglycosiden,die worden gewonnen uit de blaadjes, met behulp van heet water uit de gedroogde blaadjes gewonnen. In grote stalen tanks worden deze opnieuw met heet water vermengd en enkele malen gereinigd,zonder enige bijkomstigheid van chemische hulpstoffen,enkel dus het hete water. Dit proces ( met enkel heet water) duurt langer dan het reinigen met een chemisch hulpmiddel. Het ruwe extract ( steviol) wordt vervolgens gefilterd en ingedikt. Na dit proces houden we een wit poederachtige substantie over: de stevia die we het meest kennen. Er zijn dus verschillende bewerkings-processen,en daarom ook verschillende structuren in stevia: van kristalsuiker tot poedervorm. Dit lijkt nog het meest op lichte poedersuiker.Kristallen zijn meest zuiver. Deze soorten zijn meest geschikt voor consumptie.Ze geven niet indirect/erg meteen een zeer bittere ( na) smaak. Het is meest geschikt om mee te bakken Het is hittestabiel tot circa 200 graden,en geeft geen enkele karamellisering bij het verhitten.

De goedkope stevia wordt met chemische hulpstoffen ge-extraheerd. En dan heb je inderdaad gelijk dat het een chemisch bewerkt product is.

Tot slot: de bittere smaak. Ja, ik kan dat inderdaad beamen. Wanneer je stevia gebruikt als gewone suiker en er kwistig mee omspringt, geeft het een bittere nasmaak. Dit is ook één van de redenen waarom ik niet alleen stevia gebruik in mijn recepten. Maar als ondersteunend ingrediënt vind ik het nog steeds een fantastisch product.

Toch heeft Heel Gezonde Mama op dit moment alle stevia uit haar bakmixen gehaald. En dat is omdat stevia door alle commotie die er omheen is gekomen heel veel mensen afschrikt. Zó ontzettend jammer! Maar door voorlichting zoals dit blogje, en door mensen zoals Monique van der Vloed en Geert Verhelst die er ook zo bevlogen over kunnen vertellen, hoop ik dat stevia snel haar terechte ere-plekje van de natuurlijke zoeters weer mag terug krijgen. We hebben er tenslotte lang genoeg op gewacht! Laten we dit prachtige plantje niet het verdomhoekje in sturen, alleen maar omdat er van die geld-beluste producenten zijn die het kapot maken. Informeer je zelf, bekijk de etiketten goed en ga voor de échte stevia!

“Mama” Sanna

Reacties

Populair

Recept: Fries roggebrood

Een recept voor het échte roggebrood, zonder tarwe, geraffineerde suiker, gist, conserveringsmiddelen of broodverbeteraars. Wie kent het niet: het échte Friese roggebrood… Dat hele donkere, beetje plakkerige brood waar je nog de hele korrel in ziet? Je kunt het natuurlijk in elke supermarkt kopen, maar aangezien wij Heel Gezond willen eten, en dus geen broodverbeteraars, suiker, conserveringsmiddelen en dat soort dingen willen eten, wordt dat al best een beetje lastig. Daar komt nog bij dat in de meeste roggebroodjes in de supermarkt tarwe is toegevoegd. En dat wil ik liever niet. Dan heb je als alternatief het fantastische Soggus roggebrood, dat je bij de Natuurwinkel kan kopen. Lekker! Maar wel behoorlijk prijzig. Dus….wij maken het gewoon lekker zelf! Tot voor kort was het nog nooit gelukt een goed recept te vinden, wat ik aan kon passen aan mijn wensen. De meeste recepten gebruiken roggemeel. Maar dat geeft nooit het effect van het roggebrood wat je in de winkel of b

Recept: Drakenbrood

Recept voor Drakenbrood Herfsttijd/Michaëlstijd is de tijd van het overwinnen van onze angsten en donkere kantjes in ons zelf. Dit vergt moed. 29 september is de dag van St. Michaël, de Aartsengel die de duivel (draak) versloeg en uit de hemel bande. Voor kinderen wordt deze innerlijke beleving van de herfsttijd verbeeld door het verhaal van Joris en de draak. Ridder Joris die de draak verslaat is een prachtig beeld van moed en kracht.  Speciaal voor deze dag wordt dan ook een drakenbrood gebakken die symbool staat voor de overwinning van het goede over het kwade, en het aanspreken van je eigen moed. Voor iedereen die deze kwaliteit kan gebruiken, of voor hen die zojuist hun eigen “draken” succesvol hebben bestreden, is hier het recept voor een Heel Gezond drakenbrood, uiteraard natuurlijk gezoet. Het deeg wordt bereid in de broodmachine. Dit scheelt een heleboel werk en “gedoe”. Maar natuurlijk kan het ook heel leuk zijn om zelf deeg te kneden. Daar schrijf ik een

Boter klaren stap voor stap

Wanneer je niet goed tegen koemelk-eiwit kan, is het klaren van boter vaak een handige oplossing. Hierbij zijn de eiwitten uit de boter gezeefd (geklaard, dus) en blijft alleen het botervet over. In de oosterse keuken is deze vorm van boter ook bekend als “Ghee”. Je kunt het ook in de natuurwinkel of toko kopen, maar dan kost het vaak een vermogen. Veel handiger is het om het zélf te maken. Je kunt dan zelf kiezen of je voor biologische of reguliere boter gaat. Let op: dit kan een oplossing zijn voor mensen met een koemelk EIWIT-tolerantie. Voor mensen met een lactose-intolerantie lost dit niets op. Lactose blijft ook in de Ghee aanwezig. Er kunnen ook nog sporen van het eiwit achterblijven, dus heb je een sterke intolerantie? Probeer dit dan voorzichtig uit. Waarom bakken met (geklaarde) boter? Bij het verhitten van vetten, ontstaat er een reactie in de moleculen. Dit gebeurt vooral bij de onverzadigde vetzuren. Zij zijn wat men noemt “niet stabiel” bij verhitting. Die ni