Ik droom nooit eng. Nou ja...bijna nooit. De keren dat het gebeurt zijn op één hand te tellen, en meestal kan ik dan ook herleiden waar het mee te maken heeft. Zenuwen voor een examen bijvoorbeeld, of schuldgevoel naar iemand die ik niet goed had behandeld. Na zo'n droom kan ik er dan ook meteen iets mee en dan is het opgelost. Maar er zijn in mijn leven twee nare dromen geweest die ik op het moment van wakker worden niet kon koppelen aan iets dat in mijn leven speelde. Levendige dromen, die nog uren na bleven zinderen in mijn lijf. Het beklemmende gevoel wat nog de hele dag bij me bleef... De eerste keer was in 2009: ik droomde over een vliegtuig dat over mijn hoofd vloog, richting Amsterdam. Ik fietste met mijn oudste dochter over de hei (ik woonde hier al in 't Gooi) en we keken samen naar boven. Terwijl we keken gebeurde er iets heel raars: er kwam een scheur in het vliegtuig. Dwars over de romp, net voor de vleugel. "Nee!" riep ik, "dit gaat niet goed!
Ik ben Sanna, holistisch life-en healthcoach, moeder van 4 + 2 honden, pedagogisch werker en op ontdekkingsreis in de wereld van gezondheid en voeding sinds 1989. Ik worstel met ME/cvs sinds 1982 en dit gaat met ups en downs, varierend van matig en mild tot -op dit moment- ernstig (en dus bedgebonden). Deze blog ontstond in 2012, en hier deel ik recepten, inzichten, gedachten en ontdekkingen over voeding, gezondheid, kinderen, honden....kortom: het leven! website: heelgezondemama.nl