Onze jongste dochter (5) kwam zondagmiddag binnen rennen: “Mama! Er is een vlinder dood gegaan!” “Oh,” zei ik “goh, wat naar… Heb je die ergens gezien of zo?” Opgewonden vertelde ze dat de vlinder op straat lag. “Kom mee, mama!” Samen liepen we naar de straat en ja hoor: daar lag ze. Een koolwitje, met beschadigde vleugeltjes die helemaal dicht waren geklapt. Voorzichtig pakte ik haar op, vol dankbaarheid voor een mooi leermoment voor mijn kleuter: nu konden we een vlinder van dichtbij bekijken! Vol bewondering bekeken we de tere vleugeltjes, voelden het poeder op onze vingers en verwonderden ons over het “snaveltje” waarmee ze de nectar uit de bloemen zuigt. Wat een prachtig diertje! “Mag ik haar begraven, mama?” Natuurlijk mocht dat. “Ja, want als we haar begraven in de tuin, dan komt er volgend jaar weer een nieuwe!” “Hoe bedoel je?” vroeg ik verrast. “Bedoel je net als bij de bloemen en planten?” “Ja!” riep ze blij. Ik voelde mijn hart een sprongetje maken…Wat is die kleuterleef
Ik ben Sanna, holistisch life-en healthcoach, moeder van 4 + 2 honden, pedagogisch werker en op ontdekkingsreis in de wereld van gezondheid en voeding sinds 1989. Ik worstel met ME/cvs sinds 1982 en dit gaat met ups en downs, varierend van matig en mild tot -op dit moment- ernstig (en dus bedgebonden). Deze blog ontstond in 2012, en hier deel ik recepten, inzichten, gedachten en ontdekkingen over voeding, gezondheid, kinderen, honden....kortom: het leven! website: heelgezondemama.nl