Heel Gezonde Mama - Over Leven

Vandaag is hij jarig: mijn vader. Ik bedacht me dat hij 75 jaar is geworden. Wow... Bij die leeftijd dacht ik lang geleden aan kromme ouwe mannetjes met een wandelstok. Maar op één of andere manier denk ik niet dat mijn vader er nu zo uit ziet. Hoe hij er wel uit ziet? Ik heb geen idee! Ik herinner me zijn geur...een mengeling van after shave en sigaar Mijn vader en ik.... We hebben nooit een heel goede band gehad. Zelfs niet toen mijn ouders nog bij elkaar waren en wij dus in één huis woonden. Als ik terug kijk op die jaren, mijn eerste 14 levensjaren, zie ik een gezin dat als los zand aan elkaar hing. Ieder zat op een eilandje. Mijn moeder was chronisch ziek en mijn vader was vooral afwezig. Fysiek afwezig omdat hij fulltime werkte (zo was het in die tijd: moeders waren thuis, en vaders werkten), maar als hij thuis was, was hij er ook eigenlijk niet echt. Ik weet nog de momenten dat hij echt even een papa was: als ik bij hem op de fiets mocht zitten, of hij me mee nam naar Art

Afbeelding van David Mark via Pixabay Als je zo'n 23 uur per etmaal liggend in bed doorbrengt, krijg je alle gelegenheid om de wereld en het leven van een afstandje te bekijken. Doordat ik vooral heel veel moet rusten, en mij ook geestelijk niet te druk moet maken (want tenslotte is dat ook een inspanning) is het ook letterlijk allemaal op een afstand. Ik meng mij niet in grote discusssies en gesprekken, maar lees af en toe iets, en vang af en toe iets op. Vervolgens kan ik het "herkauwen" en tijdens mijn meditaties en rustmomenten komen er dan wel eens inzichten. En juist omdat ik er emotioneel niet zo bij betrokken ben, wordt het een soort van beschouwing die mij heel veel leert. Niet alleen over "het leven" en "de wereld", maar ook over mijzelf. Wat mij opviel de afgelopen dagen was hoe druk iedereen bezig was over "de grote storm" die er aan zou komen vandaag. Het regende waarschuwingen en gisteren was het in de winkels mega druk. W