familiebezoek (met recept!)

Deze overheerlijke speculaas-appel-roomtaart
is veganistisch, suiker- en tarwevrij

Vandaag kwam mijn familie op bezoek. De zussen van mijn moeder, mijn neef en zijn man en mijn zus met haar man en dochtertje. We zien elkaar niet vaak, want we wonen nogal ver uit elkaar. Ze kwamen nu dus op kraamvisite.
Je moet weten dat mijn moeder in de zomer van 2013 volkomen onverwacht is overleden. En dus zijn haar zussen (buiten mijn zus en ik) mijn enig overgebleven tastbare stukje van haar. In hun maniertjes, ogen en lach zie ik mijn moeder terug. Ik zag er dus enorm naar uit, want ik had ze echt al bijna een jaar niet meer gezien.

Het werd een heerlijke middag, waarbij me opviel hoe gemakkelijk het toch gaat wanneer je je echt verwant voelt. Er zijn weinig woorden nodig om de klik te voelen. Zelfs als je elkaar zo weinig ziet. De verbinding is er, en je voelt de liefde stromen. Ook het stukje herkenning was zo fijn: niet alleen ik herkende mijn moeder in hen, ook de kinderen. En toen één van mijn tantes ook nog een adventskalender voor ze had meegenomen, kwam er een brok in mijn keel. Dat was wat mijn moeder altijd deed. Eerst voor mijn zusje en ik, en later voor de kleinkinderen: ieder jaar hielden we een adventskalender bij.
Ik voelde haar aanwezigheid. Niet alleen via haar zussen, maar voor mijn gevoel was ze er ook echt zelf bij. Ik voelde haar liefde, en haar plezier om de gesprekken die wij voerden. We hebben ook wat foto's bekeken en ik voelde haar vreugde. Ook mijn man beaamde later dat hij het zo had ervaren: alsof er de hele dag een stukje "Ruth" binnen was gekomen. Meer nog dan anders (want ze is vaak aanwezig). Het voelde zó ontzettend goed dat ik bijna moeite had om afscheid te nemen aan het einde van het bezoek. Ik wilde dat gevoel gewoon niet kwijt!

Vanuit mijn gevoeligheid weet ik al van kind af aan dat onze overleden geliefden niet "weg" zijn, maar ons regelmatig komen bezoeken. Ook voor mijn kinderen is dit een gegeven: zij voelden de aanwezigheid van hun zusje en later hun broertje, nog voor ik zwanger was. En ook wij ouders hebben dit ervaren. Al mijn kinderen heb ik van te voren gezien en ik wist hoe hun karakters zouden zijn. Het lichaam is een soort aards jasje dat je aan krijgt als je geboren wordt, en weer uit trekt als je sterft. Dat staat voor mij als een paal boven water. Dat geeft troost, maar het neemt het gemis zeker niet weg hoor. Het is een andere manier van communiceren en je mist de lichamelijke aanwezigheid. Een knuffel kun je ze niet geven!

Maar zo'n middag met zijn allen, brengt je dierbare overledene weer even heel sterk terug. Zo sterk dat het bijna tastbaar is. Dat geeft een extra dimensie aan je familiebezoekje. Heb jij ook wel eens zoiets ervaren?

Speciaal voor dit bezoekje had ik een overheerlijke appeltaart gebakken. De basis van de taart was de speculaasmix van Heel Gezonde Mama (te bestellen via de webshop), en de vulling van goudreinetten en vanillepudding maakte het een goddelijk lekkere taart. Speciaal ter ere van mijn lieve moeder, die een goed stuk taart kon waarderen (en nog meer als ie ook nog gezond was!) deel ik hier mijn recept met jou. Let op: hij is zó lekker, dat je hem elke week wilt maken!!!

Recept voor Speculaas Appel Roomtaart
Veganistisch, tarwe-, lactose-, en suikervrij

Benodigdheden:

Bodem:
Mix voor speculaas (Heel Gezonde Mama bakmix) Bestel in de webshop
100 gram kokosolie
4 EL water of granenmelk

Vulling:
4 flinke goudreinetten
500 ml haverroom (ik gebruik die van Oatly - bij de natuurwinkel)
1/2 tl vanillepoeder of de inhoud van 1 vanillestokje
45 gram Custard poeder
60 gram rijststroop
15 gr Stevia poeder (merk: stevija - is zuiver)
               of maak een mengel van c.a. 50 gram kokosbloesemsuiker en b.v. agavestroop
kaneel
eventueel: wat kokosbloesemsuiker

Hardware:
Steelpannetje, garde
Springvorm
Oven                voorverwarmen op 175 graden C (hetelucht: 150 graden)

Werkwijze:

-Bereid de bodem volgens de aanwijzingen voor het speculaasdeeg in de verpakking. Laat het even rusten op een koele plek (niet in de koelkast, anders wordt het te hard).

-Schil de appels en snijd ze in partjes. Vet de springvorm in met kokosolie en bestuif het met wat speltmeel.
-Verdeel het speculaasdeeg over de bodem en de zijkant van de vorm.

-Leg partjes appel dakpansgewijs over de bodem. Bestrooi het met kaneel en eventueel wat kokosbloesemsuiker. Start daarna een tweede laag appel en bestrooi ook deze met kaneel en evt. kokosbloesemsuiker.

- Meng de kokosbloesemsuiker of stevia met de rijst- of tarwestroop. Voeg hier een gedeelte van de haverroom bij en roer het goed door. Voeg nu ook de custard poeder toe. Breng de overgebleven room aan de kook in het steelpannetje. Haal de room even van het vuur en voeg het custard-"suiker" mengsel toe. Breng dit mengsel aan de kook onder constant roeren met een garde. Laat het enkele minuten doorkoken zodat je merkt dat het goed indikt.

-Verdeel deze pudding over de appels in de springvorm.
- Druk de zijkanten van de taart wat meer naar beneden zodat het mooi aansluit bij je taartvulling. Eventueel kun je een leuk sierrandje maken door inkepingen te maken met een vork of zijkant van een lepeltje.

- Zet de taart onderin de oven en bak hem in c.a. 70 minuten gaar.
- Haal de taart eruit, en haal na c.a. 10 minuten de springrand er af. Laat hem nu verder afkoelen op een rooster.

- Het beste resultaat krijg je door de taart nu te laten opstijven in de koelkast. Dat kun je pas doen als de taart al goed is afgekoeld tot kamertemperatuur. Laat hem -hoe moeilijk hij ook is te weerstaan- een nachtje in de koelkast. Dat is echt de moeite waard voor de smaak én de structuur.

En dan is dit het resultaat....Eet smakelijk!!!

Mama Sanna
In dierbare herinnering voor

mijn lieve moeder, Ruth Paap, die mij de liefde voor het bakken heeft meegegeven.<3